Gün düşüyor belleğime,
Hatıradan gölgelerle geçmişi adımlıyorum.
Göğüs kafesimden bir ses geliyor
Keşkeler giymişsin, kapıdan çıkıyorsun.
Yükünden başka seçeneğin yokmuş gibi
Yıllanmış sokaklara kendini misafir sayarak
Toplum dayatması hayallere basıyorsun.
Kuru yapraklarla örtüyor cesaretimizi bağırdığımız kuyuyu
Bir acı çiviyle beyaz duvarlara astığımız begonviller
Umudu giyip sırtımıza aştığımız tepe
Çığ düşürüyor baharlarımıza
Biz aykırı bir mevsimdik bu coğrafyanın iklim kuşağında.
Kursağımızda adı “ben” olan yasak bir heves
Cılız bir heyecan parmak uçlarımızda
Soyunurken güneşe sıfatlarımızdan
Bir kardelenin gözü karalığında
Varmak için değil hak olduğu için çıkacağız yola.
Şimdi aykırı olmak zamanıdır.
02.02.2022
19:19
“Aykırı&rdquo için 1 yorum