Şiir
İsterdim çığlığımın duyulmasını
İçimin duvarlarına çarpıp bana dönmeden önce sesim.
Bir hayat düşürdüm etimden kanımdan.
Şimdi bir ceset gibi dolanıyor varlığım.
Aynalardan aşırdığım bir hayal yaşam.
Baştan aşağı çıplak saklandığım odalar.
Camını indirdim bu yokluğun
Rüzgarın dudağına tenim sindi.
Bir veda ayini düzenledim ruhuma.
Kaçtığım ormanların kutsalına ettiğim yeminler;
Her şey buraya kadardı.
Gövdesine sarıldığım tüm ağaçlar adına konuşuyorum şimdi;
“Köklendiğim bir dünyam hiç olmadı benim.”
Kapak Görseli: Benjamin Shine
“Veda Ayini&rdquo için 1 yorum